Bali & de Gili's.

De titel van mijn laatste blog was vakantie in een vakantie, een goede titel voor dit blog zou zijn; nog een vakantie in een vakantie. Want dit is toch wel hoe het op dit moment even aanvoelt :)

's Avonds laat kwam ik aan in Bali. Ik besloot ondanks het tijdstip maar meteen een taxi te nemen naar Ubud in centraal Bali om het verschrikkelijk toeristische zuiden maar gewoon compleet te skippen. Tessa, een vriendin uit Nederland die ook aan het reizen is, bleek ook naar Bali te komen. We besloten af te spreken en een deel samen te reizen. Dit betekende alleen wel dat ik 2 daagjes in Ubud op d'r zou moeten wachten. Leek lang, maar kwam uiteindelijk toch heel goed uit. De maanden slapen op (lekke) matjes en de nachten in treinen, auto's en vliegtuigen, hadden hun tol geëisd. Lichamelijk gezien was ik even helemaal ingestort, ik wilde wel graag Ubud in, maar binnen een uur was ik gewoon weer helemaal kapot en m'n rug deed ontzettend zeer. Even een tandje terugschakelen dus.

Toen Tessa eenmaal aangekomen was, zijn we naar de Monkeyforest geweest, met, 3x raden, ontzettend veel apen. Om de rest van Bali te verkennen besloten we, voor zo'n 3 euro per dag, scootertjes te huren. Ik had er ontzettend zin in, want ik wist dat dit de manier was hoe ik Bali wilde zien, maar toch was ik ook stiekem wel behoorlijk zenuwachtig. Ik, die nota bene nog nooit überhaupt op een scooter had gezeten, zou me even leuk in het Aziatische verkeer werpen. En mensen die ooit in Azië geweest zijn weten wat ik daarmee bedoel. De scooters waren gelukkig goed. De remmen deden het, en niet te vergeten, het meest belangrijke element van een scooter in Azië, ook de toeter deed het goed. Onze tocht kon beginnen! 

Het scooteren zelf bleek al snel heel makkelijk te zijn en ook het verkeer had ik al snel onder de knie. Het lijkt de grootst mogelijke chaos, maar de mensen letten wel allemaal goed op. De eerste dag na meteen al heel veel verkeerd gereden te zijn uiteindelijk vooral door ontzettend mooie rijstvelden gereden en leuke dorpjes gezien. De dag erna trokken we de bergen in. Het was ineens een stuk kouder! Super steile weggetjes slingerden we omhoog (en vaak ook weer naar beneden als we weer eens fout gereden waren...) Wat stops bij oa een waterval en wat tempels en weer super mooie rijstvelden en koffieplantages. Wat echt ontzettend leuk was, was dat we compleet van de 'beaten track' af waren. Elke local keek ons na en vaak werd er gezwaaid of geroepen of ons in ieder geval een grote lach toegeworpen. En dit in het über-toeristische Bali! Dat ze niet veel toeristen gewend waren, werd de dag erna zeker duidelijk. Al 3 dagen lang was er een grootse Hindoeïstische ceremonie aan de gang, maar deze dag was de belangrijkste. Al dagen was iedereen in de weer met de voorbereidingen, straten waren versierd, en nu was het dan zover. Tessa en ik waren hier natuurlijk wel in geïnteresseerd en waren 's ochtends al in een soort tempel wezen kijken waar een deel van de ceremonie aan de gang was. 's Middags reden we weer langs een tempel en ook hier besloten we even een kijkje te nemen. Na al met ontzettend veel locals op de foto geweest te zijn, kwamen we in gesprek met een ander groepje. Op een gegeven moment vroegen ze ons of we al gegeten hadden. Nou nee, eigenlijk niet. Of we dan misschien echt Balinees eten wilden proberen? Euhm nou ja, klinkt eigenlijk wel heel erg cool. Nou we konden wel met ze mee, want zij zouden nu hun feest maal hebben. Hoe super cool! Een beetje vergelijkbaar met iemand die je net 5 minuten kent uitnodigen voor je kerstdiner. We werden echt heel vriendelijk ontvangen, de hele familie was bij elkaar en het was dus ook heel interessant om te zien hoe ze nou allemaal leefden. Iedereen wilde ons even aanraken en het eten was ontzettend lekker en interessant. Na er nog een paar uur gezeten te hebben en nog een soort van met ze gepraat te hebben (er was er maar 1 die engels sprak...) zijn we weer vertrokken. Wat een gave ervaring!!

's Avonds weer in een heerlijk luxe homestay aangekomen. Ja, dit is wel even omschakelen na alle hostels en tenten! Als je met zijn 2en reist is het vaak net zo goedkoop om gewoon lekker een homestay te nemen, met je eigen hemelbed voor vrijwel geen geld :D. 
De ochtend erop weer lekker op de scooter gestapt, het blijft leuk, en de hele mooie noordkust afgereden tot we aankwamen in Tulamben. Hier ligt een gezonken schip voor de kust dus hier wilde ik natuurlijk wel even duiken! Super vet dat je er ook echt in kon enzo, heel leuk zo'n wrak van binnen zien! 
Hierna kwam een minder leuk stuk, behoorlijk wat kilometers knallen over een weg met ontzettend slechte kwaliteit. overal gaten en kuilen en hobbels. Dit was opzich nog wel oké, maar het aller vervelendste waren de locals. Het was namelijk de dag na de grote ceremonie en iedereen was nog vrij dus op de een of andere manier was deze dag omgetoverd tot een soort nationale zuipdag ofzo. We waren niet in een toeristisch gebied dus natuurlijk waren wij al super interessant, en normaal gesproken is het ook wel leuk dat iedereen naar je zwaait enzo, maar nu ze allemaal dronken waren voelden we ons er toch iets minder gemakkelijk onder. Uiteindelijk wel nog een hele mooie watertempel bezocht en met veel moeite een homestay gevonden voor alweer de laatste nacht van deze trip.
De laatste dag reden we terug naar Ubud, via weer een hele mooie kustweg. Onderweg nog gestopt in Padang Bay waar ze een onzettend mooi strand bleken te hebben, wauw wat was dat water helder en blauw! Na hier heerlijk gezwommen en gegeten te hebben (erg joh dat 3x per dag uiteten), reden we terug naar Ubud. Zelfs nog een stuk over de 'snelweg', dus lekker doorknallen :).
Hierna was onze super leuke trip weer afgelopen. Ik weet nu wel voor het vervolg dat een scooter echt een goede manier is om een land te zien, je kunt echt heerlijk je eigen gang gaan en precies doen wat je wilt voor vrijwel geen geld, en het is nog ontzettend leuk ook!

Een voordeel van het relatief weinig fysieke inspanning, de goede kwaliteit bedden en het weinig sjouwen met m'n rugzak betekende ook dat het met mijn rug alweer een stuk beter ging. Nog een uur een Balinese massage voor wel 5 euro en ik kon er al weer helemaal tegenaan!

De dag daarna vertrokken we naar de Gili's, 3 paradijselijke eilanden voor de kust van Lombok. Ze zijn heel klein, de stranden zijn wit, de zee ontzettend helder en blauw en het leuke is dat er geen gemotoriseerde voertuigen zijn, alleen maar paard en wagen. Op Gili Air heb ik vooral heel veel gedoken. Ik heb ontzettend lang getwijfeld of ik hier m'n Rescue Diver wilde halen, want dat lijkt me wel ontzettend leuk, maar doordat je tijdens die cursus eigenlijk helemaal geen fun duik hebt of iets in die richting en je op de Gili's wel ontzettend mooi kan duiken (Turtle capital of the world) besloot ik dit toch nog maar even uit te stellen en gewoon fundives te doen. Na 2 nachtjes zijn we doorgegaan naar Gili Trawangan. Hier was ook een vriendin van mij die ik in Australië heb ontmoet dus ook samen met haar heb ik nog gedoken. Hierna hadden m'n oren het er helaas wel weer mee gehad en gister voelde ik me sowieso niet zo lekker dus even een dagje rustig aan gedaan. Gaat nu alwel weer ietsie beter, maar top voel ik me nog niet... waarschijnlijk moet ik gewoon nog steeds aan die ontzettend beklemmende hitte wennen.

Vanochtend hebben we de boot genomen naar Lombok. Hier zit ik nu op het balkon van onze kamer te schrijven. Lombok ziet er echt ontzettend mooi uit al, het is veeel minder toeristisch, heel bergachtig en ontzettend groen. Het is wel even wennen dat het hier echt streng moslim is dus dat zelfs hele kleine meisjes al met hoofddoeken enzo rondlopen. Ook op de Gili's werden we elke dag om 5 uur gewekt door een krijsende moskee dus daar moet ik ook maar aan gaan wennen geloof ik.
Morgen gaat om half 5 de wekker en ga ik in 3 dagen de Rinjani beklimmen, de een na hoogste vulkaan van Indonesië. Dit belooft echt een ontzettend zware tocht te gaan worden, afzien wordt het zeker, maar toch heb ik er ook heel veel zin in.
Hierna denk ik niet dat ik nog veel van Lombok kan zien want ik wil ook nog heel graag naar Komodo en Flores en ik moet echt opschieten want over 2 weken verloopt mijn visum al, helaas helaas. 
Maarja, dat zie ik later allemaal wel :)