Deel 2

Terug in Queenstown zou ik meteen die avond weer een Trial hebben, en ook hier werd ik aangenomen maar ze wilde me voor de nachtshifts oftewel tot 4 uur 's Nachts. Nou mooi niet! De ochtend erop had ik er een in een ander restaurant, maar hier wilde ze me voor de afwas, nein danke. De 4e trial was in een Thais Restaurant en deze baan heb ik uiteindelijk aangenomen. Niet omdat het nou zo perfect ofzo was, puur omdat ik echt geen zin had om door te zoeken naar iets anders en steeds maar die trials te hebben. Ik werk hier nu nog steeds en het is verder wel prima. Het is vaak helemaal niet druk, dus vaak loop ik alleen maar te doen alsof ik druk bezig ben. De bazin is helaas alleen wel echt een ontzettende bitch. Als je 1 seconde lang niks doet krijg je al gezeur dus alle tafels maar 10 x afdoen of de hele tijd rondjes lopen langs de gasten. Vaak dus een kwestie van zo onproductief als mogelijk werken. Nou prima haha, als zij er blij van wordt. Verder loopt ze altijd te zeiken om hele kleine dingen, die vaak niet eens fout zijn. Zo kwam ze laatst naar me toe om te zeggen dat ik niet snel genoeg liep (terwijl t hele restaurant ongeveer leeg was ), maar daarna hoorde ik van het andere meisje dat er werkt dat ze naar haar toegekomen was om te zeggen dat ze te sloom liep, dat ze een voorbeeld aan mij moest nemen want dat was een goed tempo. Ja, vreemde vrouw dus. 
Maar voor de rest is t prima, de rest is aardig en ik kan er altijd voor werk eten wat natuurlijk ook mooi meegenomen is (al begint die rijst na meer dan een maand toch wel een beetje mijn neus uit te komen... )

De dag dat ik hier startte was een paar dagen voor kerst. Het werk was prima, maar al met al had ik het toch niet helemaal meer naar mijn zin. Ik was gewend aan elke dag vol met allemaal super leuke dingen en nu zat ik ineens vast op dezelfde plek en moest ik werken. En als klap op de vuurpijl was het weer echt verschrikkelijk. Elke dag regende het de hele dag, de slechtste zomer hier sinds jaren, joehoe.
Mijn hele reis lang had ik eigenlijk geen seconde opgekeken tegen kerst, maar omdat ik nu dus al een beetje een dalletje had viel het toch wel even zwaar. Ik moest de hele kerst werken (wel 150% verdienen yes) terwijl thuis iedereen gezellig bij elkaar was en het heerlijkste eten had. En mijn eerste kerst in de zomer had ik me toch ook wel iets zonniger voorgesteld, alleen maar regen...

Maar goed, ik heb het overleefd. De 2 weken erop werkte ik elke dag want Queenstown was tijdens kerst en oud en nieuw echt totaaaal overladen met toeristen. (Dat zo on efficient mogelijk werken werd nu dus zo snel mogelijk rennen omdat het bomvol was.) Dit brengt me ook op het volgende probleem, alle hostels bleken namelijk al 2 maanden geleden volgeboekt te zijn, aangezien oud en nieuw hier zo'n big happening is. Shit. Ik zou dus dakloos zijn met oud en nieuw. Uiteindelijk zou ik wel een kamer kunnen huren voor een paar dagen bij een paar thaise collega's in huis, dus ik was in ieder geval gered. Voor een week lang bestond mijn dag dus uit zoeken naar andere mogelijkheden voor verblijf, en werken. En dit allemaal in de zeikende regen. Ik had het wel even gehad! Maar toen cancelde er gelukkig iemand in het hostel waar ik verbleef, pfoe, opluchting! Vanaf daarna ging het weer bergopwaards. Ik had een leuk hostel, leerde leuke mensen kennen en ook werk was prima. 

Ook kwam ik een groep klimmers tegen waar ik 2 keer mee ben gaan klimmen. Dit was wel heel vreemd, want het waren gewoon super aardige mensen en de eerste dag had ik niks vreemds aan ze gemerkt, en toen vertelde ze me ineens dat ze missionarissen waren! Ik had missionarissen altijd voorgesteld als oude stoffige mannen met lange baarden, maar dit waren gewoon een groep aardige mensen tussen de 18 en 40 waar ik niks achter gezocht had. Maarja, wel dus leuk 2x kunnen klimmen want zij hadden materiaal dat ik kon lenen. (En nu heb ik mijn eigen spullen want t pakketje van thuis is gister aangekomen! :D )

Waar het op neerkomt was dat het dus weer bergopwaards aan het gaan was. Maar toen begon school. Of nouja, eigenlijk begon het op de zaterdag ervoor, want toen switchte ik namelijk van het hostel naar de kamer in de Reavers Lodge, waar ik tijdens de engels cursus zou verblijven. Eindelijk een eigen kamer! Hier had ik echt al super lang naar uitgekeken. Maar dat viel tegen zeg. Een eigen kamer, echt heel chil, daar niet van. Maar iedereen had een eigen tv op zijn kamer. Iedereen had een eigen koelkast op zijn kamer. Enzovoort. Voor niemand was er dus noodzaak uit zijn kamer te komen oftewel lekker ongezellig, zeker als je 3 maanden in een hostel geleefd hebt waar je altijd omringt bent met andere mensen. Ook had ik nog niemand ontmoet die ook op de school zat, terwijl het ons een beetje aangesmeerd was alsof iedereen in de Reavers Lodge zou zitten. Ik dacht dat dat wel zou komen doordat iedereen op zijn eigen kamer zat, maar de dag erna toen school begon kwam ik erachter dat vrijwel iedereen in gastgezinnen zat. 

En de school viel aan het begin nog veel harder tegen. Ik was gewend heerlijk te backpacken. Toen zat ik ineens vast op dezelfde plek om te werken, maar nu zat ik ineens weer op school! En wat voor school, een engels school! En dat terwijl er echt niks mis meer is met mijn engels. Ik heb om dit moment meer moeite met een fatsoenlijke Nederlandse zin dan een Engelse, dus een engels cursus kwam vrij nutteloos op me over. Ook was het niet bepaald wat we verwacht hadden, zo was er geen speciale Cambridge klas wat ze ons wel beloofd hadden. En door die slechte accommodatie, de maar aanhoudende regen en de tegenvallende school was het echt even kut. Queenstown voelde echt even behoorlijk aan als een gevangenis. Ik wilde weg, maar zat nog 10 weken vast.

Gelukkig klaarde na de eerste week het weer op. Hoe stom iets ook is, als de zon schijnt is het toch altijd al een stuk minder erg, helemaal met het mooie uitzicht hier over het meer.
Ook leerde ik de andere mensen op school beter kennen en werd het steeds gezelliger. Ook de grammatica bleek nog wel nuttig te zijn. Het komt er nu op neer dat ik dus gewoon met plezier naar school ga, in plaats van met de buikpijn van de eerste week. 

Ik ben geswitcht van accommodatie, en ben weer terug in een hostel. Niet meer de luxe van een eigen kamer, maar toch ben ik hier meer op mijn plek. En ik bespaar er nog geld mee ook!

Afgelopen weekend was ook heel leuk. De meeste mensen zijn hier wat minder ondernemend dan de backpackers, maar ik ben er achter gekomen dat als ik het ze gewoon voor ze voorkauw ze wel te porren zijn en gewoon meegaan. Zo zijn we vrijdag gaan frisbeegolfen. Frisbeeën maar dan met een soort doel waar de frisbee met zo min mogelijk worpen in moet komen. Eerst heel leuk, totdat het van de een op de andere seconde ineens begon te stormen en de takken naar beneden kwamen zetten. 

Zaterdag heb ik met een paar de Ben Lemond track hier gedaan. Hele mooie tocht naar een top hier, alleen wel jammer dat precies op t moment dat we op de top stonden het met bakken uit de hemel viel terwijl het weer de rest van de dag gewoon prima was. 
Terug in de stad maar eens de beroemde Fergburger gegeten. In heel Nieuw Zeeland weten ze het waar je het over hebt als je het over een Fergburger hebt. Het is hier een ontzettend bekende hamburgertent, waar de rij altijd over de hele straat staat en je een uur moet wachten voor een hamburger, maarja ik moest het natuurlijk een keer gehad hebben, dus het was de rij waard.

Zondag zouden we gaan picknicken boven op Queenstown Hill, maar helaas regende het de hele dag. Uiteindelijk zijn we maar naar Arrowtown gedaan, een oud goudzoekersdorpje verderop. Dit stelde uiteindelijk niet veel voor en meer dan een straat was het niet, maar we hebben wel lekker geluncht.

De dagen doordeweeks bestaan uit school tot 3 en 's avonds werken. Tussendoor vaak met een paar mensen op t strand of ergens in een parkje, of boulderen bij een rots in het park.
Ik heb al een paar klimmers ontmoet, dus nu met m'n eigen spullen kan ik hopelijk ook vaker gaan klimmen. Probleem is alleen dat er niemand is met een touw dus dat die steeds gehuurd moet worden...

Wat ik ook leuk vind hier is dat ik steeds meer van andere culturen begin te leren. Geschiedenislessen van Israëliërs, de Braziliaanse politiek, werken in een Thais restaurant, enzovoort. 

Morgen gaan we hopelijk met een groep naar een enorme indoor trampoline, echt vet grappig. Schijnt ontworpen te zijn voor snowboarders om hun sprongen te oefenen en is heel groot. Het weer wordt super bagger dus goede slechtweer locatie :)

Dit weekend ga ik met 2 andere meisjes de Kepler Track lopen. Een van de Great walks.
We vertrekken vrijdag na school om naar Te Anau te liften. Dan op zaterdag willen we beginnen met de tocht tot maandag. Een uitdaging, want het is eigenlijk een 4 daagse tocht dus de eerste dag doen we 2 dagen in een. We zullen zien wat het gaat worden!